7 zasad wychowywania dzieci dobrze przystosowanych do życia
- 929 Views
- Paulina Kwiatkowska
- 1 czerwca 2020
- Macierzyństwo
Zadaniem współczesnych rodziców jest wychowanie niezależnego dziecka, które dobrze dostosowuje się do różnych okoliczności życiowych.
Oto kilka wskazówek, jak to zrobić:
Pozwolić dziecku robić, co potrafi.
Nie przejmować się, dać możliwość spróbować. Na przykład, w wieku dwóch lat dziecko może jeść samodzielnie, a w wieku trzech lat — ubierać się, w pięć — nagrzewać obiad, o siódmej — odrabiać lekcje, ale rodzice mu przeszkadzają. Łatwiej im go nakarmić, rozwiązać przykład, poprowadzić za rączkę.
Dziecko musi być po prostu nauczone, jeśli nie wie, jak to zrobić.
Najważniejsze jest uczyć.
Schemat treningu jest następujący: „pokazywanie akcji → wykonywanie akcji razem → wykonywanie akcji z podpowiedź → wykonywanie akcji niezależnie”.
Sekcje „wykonywanie akcji razem” i „wykonywanie akcji z podpowiedź” trzeba będzie powtórzyć kilka razy.
Dziecko musi się mylić.
Zdobywając nowe umiejętności, dziecko popełni wiele błędów, ale każdy błąd jest doświadczeniem i tylko takie doświadczenie jest najlepszym nauczycielem.
Dziecko musi mieć możliwość wyboru.
Aby dziecko stało się niezależne, musi nauczyć się wybierać. Na przykład ubrania, które będzie nosić jutro, jak spędzać wolny czas i które zajęcia poza szkołą odwiedzać.
Minimalizuj „nie”
Niektóre zakazy nie mogą tego uniknąć, ponieważ myślimy o bezpieczeństwie dziecka, ale czasami jest to dla rodzica wygodniejszym niż kontrola i tłumaczenie. Łatwiej jest zakazać dziecku używania nożyczek, niż nauczyć go, jak nimi ciąć. Dlatego „nie można” użyć, gdy chodzi o bezpieczeństwie, na przykład, nie jeść niemyte owoce lub nie iść na czerwone światło.
Nie chronić swojego dziecka przed trudnościami.
Jeśli będziesz go stale chronić, nie nauczy się niezależności. Wyzwania i pokonywanie przeszkód są częścią życia, a czasem jest to bardzo trudne. Dzieci, które to rozumieją, dobrze dostosowują się do wszystkich okoliczności. Dzieci nie umieją wyrażać emocji. Trzeba nauczyć ich jak słowami określać swoje emocje. Jeśli dziecko powie „jestem zły”, jest mniej prawdopodobieństwa, że uderzy lub kopnie rodzica, by to pokazać.
Naucz się odpowiednio reagować na awarię.
Ważne jest, aby wyjaśnić mu, że zdarzają się awarie. I nie brać ich zbyt poważnie. Wszystkie trudności są tymczasowe i dają jedynie możliwość poprawy, spojrzenia na coś z drugiej strony.
Porażka pomoże dziecku nauczyć się dobrej lekcji życia: porażka to nie koniec. I ma wystarczającą siłę, aby poradzić sobie z porażką, a po porażce zawsze jest wybór.